ആര്‍ യു മലയാളീസ്.....................?

      മനുഷ്യര്‍ ആരായാലും, " ഇനി വേണ്ട, മതി "  എന്ന് പറയുന്ന ഒരു കാര്യമേ ഉള്ളു അത് ആഹാരമാണ് . ആഹാരം വയറു നിറച്ചു കഴിച്ചാല്‍ പിന്നെ ആരായാലും പിന്നെ വേണം എന്ന് പറയാറില്ല  പക്ഷെ പണമായാലും കാറായാലും സ്വര്‍ണ്ണമായാലും വേറെ എന്ത് തന്നെ ആയാലും ഇനിയും വേണം വേണം എന്നേ പറയൂ  "മതി" എന്ന് ആരും പറയാറില്ല ശെരിയല്ലേ...................

      ഇനി സംഭവത്തിലേക്ക് വരാം 

  വീണുകിട്ടിയ ഒരു അവധി ക്കാലം ആഘോഷിക്കാന്‍ സുഹൃത്തുക്കളോടൊപ്പം ഇത്തവണ മൈസൂര്‍ പോകാനായി തീരുമാനിച്ചു . അങ്ങനെ  ഞങ്ങള്‍ അഞ്ചു സുഹൃത്തുക്കള്‍ മൈസൂറിനു പോയി . എല്ലാവരും നേരത്തെ പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും,  ഇന്റര്‍നെറ്റില്‍ നോക്കി താമസിക്കെണ്ടാതായ ഹോട്ടലുകളുടെ ലിസ്റ്റ് ഒക്കെ എടുത്തു  വ്യത്യസ്ത ആഹാരം കിട്ടുന്ന ഹോട്ടലുകളുടെ പേരും സ്ഥലവും ഒക്കെ പ്രിന്റ്‌ എടുത്തു ആണ് യാത്ര .  ഈ ബാച്ചിലെഴ്സിന്റെ  ഓരോരോ പ്രോബ്ലംങ്ങളെ .............

      അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ മൈസൂരില്‍ എത്തി . ആദ്യ  രണ്ടു ദിവസങ്ങള്‍ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാതെ പോയി . ഇപ്പോഴും മൈസൂര്‍ സൂ കാണുമ്പോള്‍ ഓര്മ വരുന്നത്   കോളേജ്  ടൂര്‍ ആണ് . അവസാന വര്ഷം ബി. എസ് .സി . കാലയളവ്‌ , സുനാമി വീശിയടിച്ചു ഏതാണ്ട് മൂന്ന് ദിവസം കഴിഞ്ഞാണ് ഞങ്ങള്‍ ടൂര്‍ പോകുന്നത് . ആശങ്കയുടെ മുള്‍മുനയില്‍ നിന്നുള്ള ഒരു യാത്ര. ആയിരുന്നു അത് . രാത്രി പുറപ്പെട്ടു ഞങ്ങള്‍ പിറ്റേന്നു മൈസൂരില്‍ എത്തി . എല്ലാവരും ഉറക്ക ക്ഷീണം . കാരണം  ന്യൂ ഇയര്‍  ബസില്‍ ആണേ  ആഘോഷിച്ചത്   എല്ലാവരിലും മുന്‍പേ ഞങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട കൊടുമ്പിരി അളിയന്‍ എണീറ്റ്‌  കുളിയും തേവാരവും നടത്തി റൂമില്‍ നിന്നിറങ്ങി  ഒറ്റയ്ക്ക്  കറങ്ങാന്‍ ഇറങ്ങി . കറങ്ങിയിട്ട് വന്നീട്ട്   ചങ്കില്‍ കൊള്ളുന്ന ഒരു വാര്‍ത്ത‍ അറിയിച്ചു 
" അളിയോ മൈസൂര്‍ സൂ ഇന്നവധിയാണ്‌  " 
" നിന്നോടാരാ പറഞ്ഞത് "
"അവിടെ എഴുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട് "
" എന്തോന്ന്  "
" ടുഡേ ഹോളിഡേ  എന്ന് "
  ഇതു കേട്ടപ്പോള്‍ സുഭാഷും നിതിനും കൂടി ഡയലോഗ് അടിച്ചു 
"അളിയോ.... അവനു ഇംഗ്ലീഷ്  നേരെ ചൊവ്വെ  വായിക്കാനറിയില്ലേ !  വേറെ വല്ലോം ആയിരിക്കും അവിടെ എഴുതിയേക്കുന്നത്  "    
കറക്റ്റ്  കാര്യമായിരുന്നു അവര് പറഞ്ഞത്  ഞങ്ങള്‍ റൂമില്‍ നിന്നിറങ്ങി സൂവിന്റെ  മുന്‍പില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അവിടെ എഴുതി വെച്ചത് കണ്ടു ഞെട്ടി " ടുഡേ ഹോളിഡേ"  എന്നല്ല  " ടൂസ് ഡേ ഹോളിഡേ" എന്നാണ് . തള്ളേ .... കൊള്ളാം  അതോടെ കൊടുമ്പിരി അളിയനെ ഞങ്ങള്‍ തേച്ചു ..........................
     അത് പോകട്ടെ തിരിച്ചു  ഇപ്പോഴത്തെ യാത്രയിലേക്ക് വരാം
     ഇന്റര്‍നെറ്റില്‍ നിന്നും എടുത്ത ഒരു പുകള്‍ പെറ്റ ഒരു റസ്റ്റോറന്റ്  ആണ് ഞങ്ങള്‍ രാത്രിയില്‍ ആഹാരം  കഴിക്കാനായി തിരഞ്ഞെടുത്തത്. ഒരു പോഷ് ഹോട്ടല്‍ . കുറെ പരിഷ്ക്കാരികള്‍ അവിടിരുന്നു ആഹാരം കമ്പിലും സ്പൂണിലും കോര്‍ക്കുന്നു . തലയില്‍ തൊപ്പിയും വെച്ചോണ്ട് വന്ന ഒരു മഹാരാജാവ് നൂറു  പേജിന്റെ ഒരു ബുക്ക്‌ എടുത്തു തന്നു  എന്നിട്ട്  കണാകൊണാ വായില്‍  കൊള്ളാത്ത കുറെ ഡിഷസിന്റെ പേര് വിളമ്പി ഞങ്ങള്  തന്ത്രപൂര്‍വ്വം ആ മഹാരാജാവിന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും ആ പൊത്തകം വാങ്ങി യിട്ട്  " യു  പ്ലീസ്‌ ഗോ , വീ വില്‍ 
ഡിസ് കസ്  ആന്‍ഡ്‌  ദെന്‍  കാള്‍ യു  ഓക്കേ "
" ഓക്കേ താങ്ക് യു സര്‍ "
    ഞങ്ങള്‍ ഒരറ്റത്തുന്നു   പൊത്തകം വായന തുടങ്ങി കൂടാതെ സഹജമായ അലമ്പും. 
   അങ്ങനെ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു  ഞങ്ങള്‍ മഹാരാജാവിനെ കൈ കാട്ടി വിളിച്ചു  എന്നിട്ട്  ആ പൊത്തകം നോക്കി ഇതുവരെ കേള്‍ക്കാത്ത പേരിലുള്ള ഡിഷസിന്റെ   ഓര്‍ഡര്‍ കൊടുത്തു .  മഹാരാജാവ് അതെല്ലാം എഴുതി എടുത്തു എന്നിട്ടും പുള്ളിക്കൊരു സംശയം . ഓര്‍ഡര്‍ എടുത്തിട്ട്  പുള്ളിക്കാരന്‍ ചോദിച്ചു " ആര്‍ യു മലയാളീസ്.....? "
ഞങ്ങള്‍ കോറസായി " അതെ "
പിന്നെ മഹാരാജാവ്  ഞങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രം കേള്‍ക്കാവുന്ന ശബ്ധത്തില്‍ പറഞ്ഞു " സാറെ മട്ടനും ചിക്കനും ഒന്നും വേണ്ട സാറെ . അതൊക്കെ ഇത്തിരി മൂപ്പ് കൂടും . പോരാഞ്ഞു മൊത്തം കളറുമാ വയറു ചീത്തയാക്കേണ്ട  സാറെ "
ഞങ്ങള്‍ " പിന്നെ വേറെന്തുവാ നല്ലത് "
" എഗ്ഗ്  മസാല  മതി സാറെ അതാ നല്ലത് "
" എന്നാല്‍ അങ്ങനെ ആയിക്കോട്ടെ ,  ചേട്ടന്റെ പേര്  എന്തുവാ "
"ദിലീപ് " 
"നാട്ടില്‍ എവിടാ " 
"ഇടുക്കി " 
ചേട്ടന്‍ ഓര്‍ഡറുമായി പോയി 

    ആഹാരം വന്നു , ഭേഷാ കഴിച്ചിട്ട്  അമ്പതു ഉറുപ്പിക ടിപ്പും  കൊടുത്തു ദിലീപ് ചേട്ടനോട് നന്ദിയും പറഞ്ഞു  പുറത്തോട്ടിറങ്ങി  ആദ്യം ചെയ്തത്  കയ്യില്‍ വെച്ചിരുന്ന ഇന്റര്‍ നെറ്റില്‍ നിന്നും എടുത്ത റസ്റ്റോറന്റ്  ലിസ്റ്റ്  ചുരുട്ടികൂട്ടി കളഞ്ഞു എന്നിട്ട്   പറഞ്ഞു " അല്ലേലും നമ്മള് മലയാളികള്   എവിടെ   ചെന്നാലും ഒന്നാണളിയാ "

എഗ്ഗ് മസാലയുടെ ചിത്രം ക്കൂടി ചേര്‍ക്കുന്നു